Μη σε ξεγελούν τα κοριτσίστικα μάτια μου. Δεν είναι αφελή. Απλώς, η γνώση έχει μετουσιωθεί σε κάτι άλλο…

Στους περισσότερους ανθρώπους, η ζωή παρουσιάζει πρώτα το χαρούμενο πρόσωπό της. Έτσι όταν έρχεται η στιγμή να γνωρίσουν τον πόνο, απογοητεύονται. Η γνώση χαράζεται βαθιά στα μάτια τους και βαραίνει το βλέμμα τους.

Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που η χαρά σου αποκαλύπτεται μετά τον πόνο; Τι γίνεται όταν, τη στιγμή που έχεις χάσει κάθε ελπίδα, έρχεται και σου λέει: «Πάρε να ‘χεις! Χαρά, χαρά, χαρά».

Σαν το νόμισμα και η ζωή, που καθώς πέφτει από το χέρι σου περιστρέφεται ξανά και ξανά μέχρι τη στιγμή που θ’ αγγίξει το έδαφος και η περιστροφή θα λήξει. Πόνος, χαρά, πόνος, χαρά.

Γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς, μόνο έτσι έρχεται η γνώση. Τώρα τι θα την κάνει ο καθένας αυτή τη γνώση είναι δικό του θέμα. Σε κάποιους η γνώση γίνεται απογοήτευση ενώ σε άλλους μετουσιώνεται σε ελπίδα.

Γι’ αυτό, μη σε ξεγελούν τα κοριτσίστικα μάτια μου… Δεν είναι αφέλεια, είναι ΕΠΙΛΟΓΗ μου!

Αφιερωμένο… σε σένα… που βλέπεις τα μάτια μου κοριτσίστικα…